Hilversum

Op 1 juli werd door de gemeenteraad van Hilversum een burgerinitiatiefvoorstel  aangenomen. Het was de eerste keer dat een door de inwoners ingediend voorstel werd behandeld. De raad stemde unaniem voor. Het kostte de raad vier lange avonden van debat om tot dat oordeel te komen, en de tekst werd behoorlijk - en grotendeels onnodig - herschreven. Maar het doel van de inwoners werd bereikt en dat is een grote stap voorwaarts. 

Het is dan ook jammer dat het instrument dat door de inwoners was ingezet - het burgerinitiatief - niet meer beschikbaar is. Het werd een paar jaar geleden al door de raad, als onderdeel van nieuw wijkbeleid, opgeheven (de SP stemde destijds overigens tegen). Alleen een administratieve blunder maakte het mogelijk dat inwoners het voorstel alsnog konden indienen.

Het is belangrijk dat inwoners actief en intensief betrokken worden bij de besluiten die de gemeenteraad neemt, en de mogelijkheid hebben zelf ideeën in te brengen. Het burgerinitiatief ging daar ook over. Met het voorstel werd het collegeplan voor een sleutelgebied terugverwezen naar de tekentafel.

En terecht. We sloegen daar een stap over. Namelijk: het bepalen van de uitgangspunten.

Die had het college namelijk zelf al bepaald : Hilversum moest verstedelijken. Liefst met 6000 tot 10000 woningen erbij, en dito werkplekken. Er was echter nimmer een debat over geweest. In december had de SP daar al om gevraagd. Het was de eerste vraag op onze lippen toen het plan om een 'sleutelgebied' binnen de MRA te worden werd geopperd.

Hoe bepalen we - raad en inwoners - de toekomst van Hilversum?

Tot april kwam er geen enkele actie. Geen debat. En corona speelde toen nog niet, dus dat kan je niet als smoes naar voren schuiven.

Het voorstel dat het college in juni voorlegde ging nog steeds niet over het bepalen of het uitgangspunt juist was, maar over het keuze van scenario's voor een reeds voorgekauwde strategie. Dat is dus een stap te ver.

Met het aannemen van het burgerinitiatiefvoorstel zijn we terug bij af en kunnen we beginnen aan de discussie over de daadwerkelijke vraag: wat willen we voor Hilversum? Tuindorp of cosmopolis? Woon of werkgemeenschap? Dorp in het groen of verkeersknooppunt? Of een compromis?

Voor een goed debat zullen we een aantal vragen moeten stellen: Waarom is een hogere ambitie nodig? Welke ambitie is reëel, en wat zijn de gevolgen? Welke keuzes kunnen we nu al maken? En: in hoverre gaan we er eigenlijk over?

Waarom is een hogere ambitie nodig? 

De reden die werd opgegeven voor een vergaande verstedelijking: het voorzieningenniveau zal in de toekomst niet voldoen. Maar wat betekent dat? En hoe lossen we dat op? Dat zou de vraag moeten zijn. Een extra ambitie tot bouwen lijkt niet direct te leiden tot een verbetering van dat niveau. Er zijn simpelweg geen gegevens beschikbaar hoe we het voorzieningenniveau op peil kunnen houden. Die zijn nodig om samen de richting te kunnen bepalen.

Welke ambitie is reëel?

Is de ambitie realistisch? Voor hoeveel woningen of werkplekken is er ook echt plek - er rekening mee houdend dat we ook vrjije ruimte nodig hebben? Tot nu toe wijst elke studie uit dat de mogelijkheden beperkt zijn. Dat is ook zichtbaar in lopende projecten. In het Arenapark komen nu 100 woningen. De ambitie voor Arenapark en Mediapark samen is 500 tot 700 woningen. Dit zijn dan plekken waar we eigenlijk veel meer mogelijkheid tot bouwen hebben dan elders. Hoe kan je dan ooit aan 6000+ woningen komen?

Welke keuzes kunnen we maken? 

Hebben we de MRA nodig? Kunnen we het echt niet alleen? Samenwerken is prima, maar we hebben ook onze eigen middelen.
Als we willen bouwen moeten we braakliggende plekken kiezen en politieke keuzes durven maken. Dat kunnen wij alleen. Daar hebben we de MRA niet voor nodig. Wel de politieke wil, en durf.

Het Circusterrein is bijvoorbeeld een politieke keuze. En tegenover het Arenapark, waar vroeger de afslag lag, ligt een heel stuk grond braak. Een groene wijk zou daar beter passen dan bv windmolens.
Eerder zijn er zelfs al initiatieven afgehouden. Initiatieven voor sociale woningen in leegstaande panden rond het Mediapark werden door het college gedwarfbooms. De plannen daravoor verdwenen in de prullenbak. Sociale woningen pasten namelijk niet in de media-visie van de wethouder.

Voor al deze kansen voor betaalbare woningen is de MRA niet nodig. Alleen maar politieke wil.

Wie gaat er over?

Maar bepalen we het wel zelf? Of laten we de MRA en de andere regiogemeenten bepalen? In de notitie bij een regionaal koersdocument worden bv uitspraken gedaan over meer sociale woningbouw in het centrum van Hilversum. Iets waar we als SP voor zijn, daar niet van. Maar gaan wij daar niet over, in plaats van de regio? Wij, de raad van Hilversum, in samenspraak met de inwoners? Niet de MRA. niet de regio. Zelfs niet het college.

Het is dus tijd om de regie weer terug te pakken. En dat betekent: eerst participatie (en niet in de zomervakantie).  Dan de visie, en de kaders. En dan kijken we pas verder.

Tenslotte: het is belangrijk dat er breed draagvlak is voor het uiteindelijke plan - of dat nu verstedelijken betekent of juist niet. Het heeft het geen zin een plan te vormen waar veel weerstand tegen is. Een dergelijke ambitie er met een minimale meerderheid doordrukken leidt onherroepelijk tot falen.

Als het burgerinitiatief één ding heeft aangetoond, dan is het dat de gemeenteraad geen genoegen neemt met slechts ja of nee stemmen op een collegevoorstel, en dat de inwoner moeten we geen genoegen neemt als ze niks mogen inbrengen. Dat moet anders.

En dat anders begint nu.