Hilversum

Het verkiezingsdebat in De Balie vorige week liet zien hoe akelig politiek kan zijn. Het werd een ordinair hanengevecht. 

De analyse van voormalig ombudsman Alex Brenninkmeier loog er niet om. Hij ziet de drang naar profilering, de bezetenheid met het framen van de anderen, en alles inzetten op de marketing van de eigen partij via de media als verantwoordelijk. Zijn analyse kwam min of meer overeen met die van de onlangs overleden Amsterdamse burgemeester Erberhart van der Laan. Het zou meer over de inhoud moeten gaan.

Daar hadden Lilian Marijnissen en Marian Thiemen het ook over in hun discussie een paar weken geleden. Ook zij ageerden tegen het macho gedoe in de politiek. 

Met enige vrees kijk ik naar de verkiezingsdebatten die straks hier in Hilversum beginnen. Hilversum heeft een reputatie. Er kan flink gehakt worden. De drang tot profilering en de bezetenheid met het framen van anderen zijn ook hier groot, zo heb ik kunnen ervaren. Verbijsterd heb ik in commissies en gemeenteraadsvergadering moeten luisteren naar pertinente onwaarheden, overtrokken beschuldigingen, en uitbarstingen die nergens over gingen.

Dat bevreemdde me, want het leek er niet op dat veel mensen buiten de bubbel van het raadshuis nota namen van het gekrakeel. De profilering en het framen hadden vooral effect binnen de bubbel. Dus waarom er aan over te geven? 

Nu waren de SP-ers, en ook ik, niet zonder die behoefte aan profilering en framing. Je moet soms wel. Toch bemerk ik bij SP-ers hier en elders de neiging om het kwaad spreken over anderen te vermijden. De burgemeester en sommige andere politici denken hier wellicht anders over, maar valt een SP-er aan dan is dat is om de inhoud. Althans zo heb ik dat ervaren. Tijdens discussies over de weg bij Anna hoeve en de sociale woningbouw konden de SP-ers onder vuur liggen en ging het er soms heftig aan toe, maar iedere keer weer was ik onder de indruk van de bedachtzame en directe manier waarop de SP-ers met de druk en de onheuze frames omgingen (en dat des te meer omdat ik zelf ervoer hoe moeilijk het is om te gaan met onheuze frames).

De SP bevalt mij omdat het vooral om de inhoud gaat, en om de mensen waarvoor we het doen. Bianca staat haar mannetje, Rebekka zal dat ook doen, en Pierre heb ik leren kennen als een terrier die zich vastbijt in zijn onderwerpen en niet loslaat. Ze zullen formidabel partij geven aan wie ook in de Raad komen. Maar verwacht van hun geen hanengevecht, en ook geen overdreven profilering van zichzelf en een onheuze framing van de anderen. Daar doen de SP-ers niet aan. Het voordeel daarvan is dat als je op SP-ers stemt, je precies weet wat je aan hen hebt.

Ik hoop van harte dat de verkiezingsdebatten ergens over gaan, dat de inhoud centraal staat. Want let op: de inhoudelijke verschillen zijn groot genoeg om iets te kiezen te hebben.