Hilversum

Bij de bouw van nieuwe woningen in het gezamenlijke project 'Crailo' verzaken de gemeenten hun taak: in plaats van bouwen waar behoefte aan is, wordt ingezet op winstmaximalisatie en wonen voor de rijken.

De gemeenten Gooise Meeren, Hilversum, en Laren hebben een paar jaar gelden gezamenlijk een grote lap grond aangekocht in Crailo. Via de ‘GEM Crailo B.V’ is het de bedoeling op dat stuk grond een combinatie van wonen, werken, en natuur te realiseren. Een fantastische mogelijkheid om daadwerkelijk iets te bouwen waar in de regio behoefte aan is.

Bij de presentatie van het Ambitiedocument Crailo in december blijkt echter dat de meest belangrijke vraag, die naar betaalbare woningen, het onderspit derft. Weliswaar wordt één-derde van de te bouwen woningen besteed aan de sociale huur, voor het dure segment wordt maar liefst 40% ruimte uitgetrokken. Van de 30% ‘middeldure’ huur wordt daarnaast ook nog eens voor de helft ingezet op het ‘hoge’ middensegment – dat zijn prijzen van 900 t/m 1200 euro per maand. Prijzen die een gemiddeld gezin niet kan ophoesten.

Het schrijnende is dat dit helemaal niet nodig is. Bij een commerciële exploitatie valt er rekening te houden met de belangen van de exploitant en de grondeigenaar. Maar de grond van Crailo is van ons. Wij kunnen bepalen wat er op moet komen. We hoeven geen vette winst te maken in de grondverkoop, en met commerciële belangen hoeven we geen rekening te houden. De keuze voor méér of minder duur is een politieke. Het valt bijzonder tegen dat de huidige koers er op gericht is om te bouwen voor Linda de Mol, en niet voor Jan-met-de-pet.

De fractie van de SP Hilversum zal daarom niet akkoord kunnen gaan met het voorgestelde plan, dat deze verdeling van goedkoop en duur in beton giet. Wij open op en herbezinning, met méér aandacht voor betaalbare woningen. Echte aantal dure woningen kan wat ons betreft worden teruggebracht naar 20% of lager. Dat kost een investering door derving van grondopbrengst, maar zo’n politiek besluit dat levert wel iets op. De ruimte die dat geeft kan dan besteed worden aan meer sociale huur en aan een groter aandeel middelduur in de lagere prijsklasse.