Hilversum

De stelling dat het gênant is dat de rijken de armen helpen laat zich niet zomaar met ja of nee beantwoorden. Nee, het is niet gênant als mensen die het beter getroffen hebben anderen willen helpen. Zeker niet als dat gebeurt vanuit de gedachte dat solidariteit tussen rijk en arm een belangrijke pijler is van de tegenwoordig zo populaire Waarden en Normen. Gênant wordt het pas als de overheid de afbraak van ons sociale stelsel zo voortvarend ter hand neemt dat mensen geen geld meer hebben om een paar schoenen te kopen, dat ze hun kinderen niet meer naar een sportvereniging kunnen sturen omdat de contributie te hoog is. Als mensen geen fruit meer kunnen kopen voor hun kinderen, als het Leger des Heil kerstpakketten te kort komt om uit te delen aan mensen die anders niet rond kunnen komen. Gênant wordt het als de wethouder welzijn zegt dat hij zich kan voorstellen dat er in Hilversum mensen creperen.

De SP Hilversum doet op dit moment een onderzoek naar de bijstand en de bijzondere bijstand in Hilversum. Daarbij komen verhalen op tafel waar een fatsoenlijk mens 's nachts van wakker zou moeten liggen. Dat er welgestelden in het Gooi zijn die zich het lot van deze mensen aan trekken en ook daadwerkelijk iets proberen te doen is op zich alleen maar toe te juichen. Toch is het niet de oplossing van het probleem. Wij, u en ik, moeten er voor zorgen dat mensen niet afhankelijk zijn van de toevallige goedheid van de buurman. Wij moeten onze sociale zekerheid zo inrichten dat we in staat zijn om mensen die geen andere mogelijkheid hebben, een fatsoenlijke uitkering te geven. Daar is nu geen sprake meer van. Een alleenstaande ouder kan eenvoudig weg niet rondkomen van een uitkering van 770 euro per maand. Echte solidariteit tussen rijk en arm ontstaat pas als wij mensen in staat stellen om zich geen bedelaar te voelen. We zullen principiële keuzes moeten maken. Kiezen bijvoorbeeld tussen het recht op menselijke waardigheid en de verspilling van weer tientallen miljoenen aan verkeersmaatregelen om Hilversum autovriendelijker te maken. Kiezen tussen nog meer dure huizen of nu eindelijk eens gaan bouwen voor de lage inkomens. De boodschap aan de welgestelden van Hilversum is wat mij betreft dat ik oprechte waardering heb voor hun betrokkenheid bij sociaal onrecht maar dat echte veranderingen niet tot stand komen door weg te geven wat je niet nodig hebt. Veranderingen komen tot stand als we bereid zijn om keuzes te maken. In 2006 zijn de gemeenteraadsverkiezingen, daar kunnen ook de rijken laten zien dat het ze ernst is met solidariteit en menselijke waardigheid in het Gooi. 

John van Otterloo