Hilversum

Het college van Hilversum gaat in de begroting voor 2020 verder waar het startte: vooral veel geld stoppen in mooie prestigeprojecten. Terwijl de wethouders hun CV opleuken met ‘prestaties’ als dorpsmarketing, een nieuw Stationsgebied, een mediacultuurplein, een aardgasvrij raadhuis van 4 mln en een met kunst en vliegwerk gebalanceerde begroting, blijft de realisatie van 1000 betaalbare woningen achter, worden maatregelen om problemen in de jeugdzorg en WMO structureel op te lossen niet genomen, en kan het personeel van instanties die subsidie van de gemeente ontvangen zonder indexatie van die subsidies fluiten naar een eerlijk salaris.

Financiën

Om de begroting sluitend te krijgen (n.a.v. de meicirculaire) worden een aantal maatregelen genomen. Zo is extra formatie die nodig is voor de bestaande taken binnen de organisatie opgevangen door te 'her-prioriteren'. M.a.w.: we hebben meer personeel nodig, maar we doen het met wat we hebben en beknibbelen op wat we doen, o.a. door projecten later uit te voeren (wat ook betekent dat ze langer duren). Dat kan even, maar hoe haalbaar is dat op de lange termijn? Hoe gaat het college dit structureel oplossen? Misschien kijken naar activiteiten die we niet nodig hebben maar die wel veel geld kosten? De dorpsmarketing lijkt de SP in dat geval wel een goed kandidaat…

Stedelijke ontwikkeling

De reserve stationsgebied wordt omgezet naar een reserve ‘stedelijke ontwikkeling. Daar moeten de opbrengsten uit de verkoop van vastgoed in worden gestort. Zo krijg je ene dikke pot geld die dan exclusief te besteden is aan meer stenen in Hilversum. Grote bouwprojecten en het uitrollen van de omgevingswet. Zo dreigt echter zowel storten als onttrekken van geld buiten het zicht van de raad te vallen. Een heel slecht idee.

Opbrengsten van vastgoed moeten wat de SP betreft niet in een pot voor prestige projecten, maar gewoon naar de algemene middelen, zodat geld ook beschikbaar kan komen voor maatschappelijke doeleinden. Geld voor projecten en de omgevingswet moeten gewoon per project worden ingeschat en toegewezen. Geld kan dan uit de algemene middelen worden gehaald. Daarmee houd de raad controle en inzicht. ‘Gemak’ is niet altijd beter – zeker niet als het om grote hopen geld gaat.

De gemeente moet dus niet gaan werken met een spaarpot – een superbeukennoot – waar we straks geen zicht op hebben. Dit college heeft al teveel macht naar zich toe geharkt met de subsidieverstrekking. Dat risico moeten we niet ook gaan lopen met stedelijke bouwprojecten.

De SP diende daar dan ook een amendement op in: laten we in iedere geval éérst vastgoed beleid vaststellen, en dan pas nadenken of we zo’n pot wel willen. De raad koos er echter voor om hun hoofd in het zand te steken en stemde het amendement weg.

We moeten überhaupt goed nadenken over verkoop van vastgoed. In het verleden zijn niet altijd goede deals gedaan - gebouwen die we maatschappelijk hadden kunnen inzetten werden voor een habbekrats verkocht. Soms werd een pand dat door een speculant was opgekocht aan een maatschappelijke instantie verkocht voor belachelijk meer geld dan waarvoor de gemeente het van de hand had gedaan. De gemeente gaat af als een gieter en de maatschappelijke instantie is teveel geld kwijt. Alleen de speculant is er beter van geworden.

Vastgoed met een maatschappelijke functie moet in het beheer blijven van de gemeente. Daarmee wordt speculatie voorkomen, zodat maatschappelijke organisaties niet op termijn worden gedwongen naar een te hoge huur.

Wonen
Ondertussen zet de gemeente voor de woonambitie in op 'faciliteren van de uitbreiding van de woningvoorraad', 'inzetten op het op peil houden' en 'ruimte bieden aan nieuwe woonvormen'. Dat is niet erg concreet. Zoveel moeite en geld er wordt gestoken in het vullen van de grote-prestige-projecten-pot, zo weinig gaat er naar de woonvisie. Daar kan meer worden gedaan.

Er zijn bijvoorbeeld nog steeds exploitanten die willen ontwikkelen maar daar geen kansen voor krijgen. Zoals bijvoorbeeld het kantoorpand aan de Naarderweg dat omgebouwd zou kunnen worden tot woningen. De exploitant wil het wel. Dudok Wonen had een paar jaar geleden zelfs al een plan klaar. Waarom kan dat dan niet van start?

Het Circusterrein is nu in een ‘voorfase'. Goed dat stappen worden genomen, maar wat zijn hier nu de plannen? Wat is nodig om dit terrein te ontwikkelen? Wat zijn de problemen en wat kan de raad hieraan doen? Wethouder Voorink riep dat hij er geen capaciteit voor heeft en we maar moeten wachten tot 2021. Dat terwijl een hoop voorbereiden werk wellicht nu reeds kan worden uitgevoerd – als de gemeente het lef heeft een beetje los te laten en de woningcorporatie Gooi-en-Om te laten starten met het vormen van ideeën en met bewonersparticipatie.

Wethouder Scheepers zegde uiteindelijk, na een breed gedragen motie van de CU, toe om sneller dan eerst gepland met de beeldvorming te beginnen. Het gevoel beklijft echter dat de gemeente er niet echt zin in heeft.

Ook wat betreft het toezicht houden op bouwen en wonen mag de gemeente wat actiever aan de slag. Er gaat wel eens wat mis, ook bij de corporaties. Fouten kunnen worden gemaakt, maar met name klachtafhandeling hapert nogal eens. De grootste klacht in het SP huurklachtenmeldpunt gaat om de reactie (of gebrek daaraan) van de corporaties bij complexe of aanhoudende klachten. In een aantal grote probleemgevallen moet er eerst een massaal protest of pers aan te pas komen voordat actie wordt ondernomen. Dat moet beter en de wethouder moet daar de corporaties op wijzen. Een goede klachtenafhandelingen en open houding kunnen enorm bijdragen aan het huurgenot.
 

Natuur en milieu
Ons natuurbeleid kan ook een slag beter. Een regionale energiedienstenbedrijf, een luchtkwaliteitsplan en het in kaart brengen van de biodiversiteit in de wijken zijn zeker goede initiatieven, die de steun van de SP krijgen.

Maar we verliezen ondertussen alsnog steeds meer natuur. Duizenden bomen bij Anna’s Hoeve – die niet in de regio worden gecompenseerd – of 120 kleinere bomen die gekapt zijn op de Heuvellaan.  Ook voor een project van de dorpsmarketing – nota bene gepresenteerd als een ‘vergroening’ - sneuvelen boompjes. Het opnieuw aanplanten van bomen op de Groest wordt ondertussen uitgesteld. Een 'groene vinger' in de spoorzone klinkt goed maar lijkt tot nu toe helaas nog beperkt tot ‘snippergroen’.

Er moet dus beter natuurbeleid komen. De gemeente moet actief inzetten op meer natuur (en niet alleen bomen). Een stadspark op het Connexion terrein zou bijvoorbeeld behoorlijk helpen en heeft brede steun in de wijk. De SP zou dat daarom graag realiseren – ook al gaat dit ten koste van ruimte voor woningen. Je hebt tenslotte geen voordeel aan een flat met appartementen als daarmee de wijk te vol wordt en de omgeving niet kwalitatief verbeterd.

Het op te stellen beleid voor biodiversiteit, natuur inclusief bouwen en klimaatadaptatie moet ook maatregelen bevatten om de natuur in Hilversum actief te vergroten, en om natuur – in de breedste zin van het woord – tenminste te compenseren waar deze door bv bouwwerkzaamheden wordt vernietigd.
En: het dierenwelzijnsbeleid moet worden geëvalueerd en verder uitgewerkt. 

De gemeente is echter vooral gefocust op ‘Hilversum gasloos’. Prioriteit lijkt daarbij wederom prestigeprojecten zoals het aanpassen van het raadhuis voor ruim 4 miljoen. Die 4 miljoen bevat dan nog niet de zonnepanelen waar het raadhuis op moet draaien. En de vraag is zelfs of het van dat geld gaat lukken. Sommigen gaan al uit van het dubbele.
Als motivatie geeft de college een voorbeeld te willen zijn – dus goed voor de CV van de wethouder. Maar als er niet ook een significante besparing uit te halen is is het beter dat geld eerst te steken in huizen en projecten die makkelijker zijn om te vormen naar de energie transitie. Voor het raadhuis kunnen we dan beter even wachten op slimmere oplossingen.

Werken
Volgens het college staat de ruimte voor bedrijven en bedrijvigheid onder druk. Tegelijk is er veel leegstand. Ruimte lijkt daarmee minder het probleem dan dat minder bedrijven zich vestigen. Hilversum hoort niet de ambitie te hebben om een kantoorparkstad te zijn. Het dorp heeft al drie bedrijfsterreinen/kantoorparken: Zuid-West, Arenapark en Mediapark (en straks wellicht op Crailo). Dat is behoorlijk veel. Bovendien zijn er veel kleine bedrijven in het centrum en in de wijken (bv op Werf 35). Daarnaast werken ook steeds meer mensen vanuit huis. De focus zou dus minder moeten zijn op het creëren van extra plekken voor kantoren, en meer op natuur en wonen. Voor kantoorruimtes die we ontwikkelen (bv op het Arenapark) moeten we inzetten op een mix met natuur en woonruimte zodat er een levendig gebied ontstaat.

Daarmee kan ook de dorpsmarketing teruggeschroefd worden. Zorgen voor een leefbare stad met goed faciliteiten trekt veel sneller mensen en bedrijven dan een marketingcampagne.

Veiligheid
De SP is blij met de extra inzet op ondermijning. Voor veiligheidszaken – ook regionaal – is het wel belangrijk de raad goed te informeren en te betrekken.

Informatievoorziening m.b.t. veiligheidsdossiers dient niet via de pers te gaan. Vooral bij zaken die aan structureel zijn, of aan explosieve onderwerpen raken zoals ondermijning of dreigend terrorisme, moet informatie duidelijk en eenduidig aan de raad worden gemeld. Met uitspraken in de krant, zoals dat gebeurde ten tijde van de dreiging aan de Vituskerk, is er een risico dat wilde verhalen gaan zweven, en als de raad niet geïnformeerd is weet deze dus ook niet wat de status is.

Ook over regionaal beleid zoals het beleid voor de aanpak van mensenhandel moet de raad worden betrokken. De focus in dat dossier moet liggen op het pakken van de bazen. Nu lijkt het alsof de slachtoffers zelf gecriminaliseerd worden.
De SP wil dat we het sekswerkers mogelijk maken hun vak veilig en zonder onnodige bureaucratie uit te voeren. De regels werken nu tegen. Zo leidt verplichte registratie tot beroepsdiscriminatie bij banken of andere werkgevers. Stigmatisering maakt het hen die voor het werk kiezen moeilijk, en geeft mensenhandelaren juist extra macht over hun slachtoffers.

Verder is de SP kritisch over de samenwerking met de veiligheidsregio Flevoland. Er moet goed gemonitord worden en met name de achterstand bij Flevoland in kwaliteit van uitvoering en kostenbeheersing moet in de gaten worden gehouden. Anders is de kans groot dat Hilversum straks alsnog voor extra kosten moet opdraaien.