Hilversum

Vanmorgen ben ik de fiets gestapt, samen met hoofd Communicatie, om de bloemen te bezorgen bij de meneer en mevrouw in Loosdrecht. U weet wel, het bejaarde echtpaar, waarvan de gemeente het bezwaarschrift op een parkeerboete verkeerd heeft behandeld. Daardoor hebben we dit echtpaar slecht behandeld. Het was op meerdere radio-zenders en stond in allerlei kranten.

Dinsdag heb ik in een tv-programma gezegd dat ik ze een grote bos bloemen ging brengen. Dat bleek nog een hele uitdaging. Een ambtenaar heeft woensdag elk uur gebeld naar deze meneer en mevrouw, maar hij kreeg geen gehoor. Uiteindelijk sprak hij iemand van het naastgelegen verzorgingshuis en die zei: “O, er zijn deze week een aantal mensen een weekje weg. Daar zullen zij ook wel bij zitten.” Dus de ambtenaar stelde voor om de bloemen volgende week te gaan brengen. Dat belden we even door naar de krant, zodat zij ook op de hoogte waren.
Maar ondertussen had de krant deze mensen wel gesproken en bleek dat ze ook nog een aanmaning gekregen hadden. Zeer slordig natuurlijk. 

Ik vroeg vanochtend de afdeling Belastingen de aanmaning uit te zoeken en stop te zetten. Het bleek dat hij wel gestopt was in het systeem, maar dat deze al wel in de aanmaningsrun had meegedraaid. De aanmaning is meteen definitief uit het systeem gehaald. 

Vanochtend belden we nog een aantal keer naar het echtpaar. Zaten ze in de tuin? Hoorden ze de telefoon niet? Waren ze op pad?
Niet langer gedraald: gewoon erheen. Het was een zonnig fietsritje naar Loosdrecht. Daar aangekomen bleek dat het echtpaar niet thuis was. Helaas. Niemand wist waar ze waren. Dus gaven we de bloemen af aan de buurman. Zou het nu wel goed komen?
Gelukkig, na een uur belde de betreffende mevrouw naar het raadhuis om te bedanken voor de mooie bos bloemen! 

Weer aangekomen op het raadhuis ging ik samen met de andere wethouders naar de Lintjesregen. De burgerzaal zat vol met feestelijk aangeklede mensen. Families, opa’s en oma’s en het politie-orkest. Onze burgemeester vertelde over elke man of vrouw (eentje maar dit jaar), vrolijk een uitgebreid verhaal over de verdiensten. Met grapjes en aandacht voor iedereen maakte hij het een sfeervolle bijeenkomst. Vorig jaar was het de eerste keer dat ik de lintjesregen bijwoonde. Ik was onder de indruk van dit plechtige ritueel. Inwoners van Hilversum, die zich al jarenlang inzetten voor hun medemens, krijgen een officiële onderscheiding. Dat is heel speciaal. Ook dit jaar zaten er bijzondere vrijwilligers bij. Een meneer, die al jarenlang vrijwillig werkte bij een zorgboerderij voor gehandicapten. Een meneer, die veel heeft gedaan voor de kerk en voor de jeugd in de kerk. Een mevrouw, die zich 40 jaar heeft ingezet bij de Unie van Vrijwilligers. Het meest indrukwekkend vond ik het verhaal van een meneer die veel transporten met hulpgoederen had verzorgd en had gereden naar een kindertehuis in Roemenie, naar Moldavie en naar Rusland. Dat is pas inzet en lef! 

Ik hoop dat er deze dagen veel aandacht is voor alle mensen die een koninklijke onderscheiding hebben ontvangen in Hilversum. Dat hebben ze verdiend! 

Karin Walters, wethouder